نمیدونم چرا اینقدر از مراسم کلنگ زنی خوشم میاد...!کلی آدم و شخصیت سیاسی و غیر سیاسی با دایره و دمبک راه میفتن تا یه طرحی رو که ممکنه به سرانجام برسه یا نرسه رو کلنگ بزنند!نکته جالب این ماجرا هم اونجاست که فردا روز که این پروژه هم به خیل پروژه های نیمه تمام کشور اضافه بشه.
تو اخبار آمده بود که قرار شده تا آخر تیرماه کل نانوائی های کشور آزاد پز بشن یعنی اینکه قراره تا آخر تیر ماه تیر خلاص رو به یارانه نان بزنند...هر چند که این حقیر تو این مملکت هیچ کاره هستم و کسی هم برای حرف های من تره هم خورد نمی کنه ولی به دلایل زیر مخالفت خودم رو با حذف یارانه نان آن هم تو یک مرحله و بقول معروف «یهوئی» اعلام می کنم.
بنظر می رسد سایه سنگین آثار مخرب اقتصادی 8 سال دولت های نهم و دهم تا مدت های بسیار طولانی بر سر این کشور تداوم داشته باشد و به این زودی ها اقتصاد ایران نتواند این آثار مخرب را رفع و ترمیم نماید،یکی از این آثار و تبعات وجود حجم عظیم نقدینگی بدون پشتوانه در لایه های مختلف اقتصاد ایران است که موجبات تورم دو رقمی و بی ثباتی و تلاطم های شدید مقطعی در بازارهای گوناگون را فراهم آورده.
چند روز پیش که برای خرید به یکی از فروشگاه های بزرگ زنجیره ائی تهران رفته بودم دیدم به جای عسل های خونسار که پای ثابت قفسه عسل فروشگاه بود تو قفسه ها پر شده از عسل های طالقان و اردبیل و دماوند،وقتی سراغ عسل خونسار رو گرفتم کارمندهای فروشگاه اظهار بی اطلاعی کردند برای همین و از سر فضولی و کلانتر بازی راهی دفتر فروشگاه شدم و یقه مسئول فروشگاه رو گرفتم که «عسل خونسار کو؟»البته این دوست عزیز با خوشروئی بنده رو به خرید و امتحان کردن عسل های سایر نقاط کشور دعوت کردند و در کمال احترام اظهار داشتند «...عسل های خونسار جدیدأ بی کیفیت و تقلبی شدن...» و با بکارگیری این جمله که «...عسل خونسار بسته بندی قشنگی داره ولی کلأ بی کیفیت و تقلبی هستش...»آب پاکی رو دست من ریخت.
بلاخره ماراتن هسته ائی با صدور بیانیه مشترک دکتر ظریف و خانم موگیرینی تمام شد و من هم یک نفس راحت کشیدم...تقریبأ این چند روز قضیه مذاکرات هسته ائی شبیه ضیافت پنالتی ها شده بود،هر چند دکتر ظریف و مستر کری و اشتاینمایر و فابیوس و بان کی مون و کلی رجل سیاسی دیگه این بیانیه رو نتیجه برد-برد یک فرایند سیاسی دانستند ولی مطمئن هستم نتانیاهو و پادشاه عربستان و امیر قطر و بعضی دوستان داخلی که از آوردن نامشون بواسطه کلفتی موقعیت سیاسی-اجتماعی ایشان معذورم با این نتیجه بصورت تمام قد مخالفت خواهند کرد.
نتیجه این مذاکرات هر چی که باشه پیام من برای تیم مذاکره کننده ایرانی یک چیز هستش:
بچه ها اولأ خسته نباشید و ثانیأ از تلاش شما که تو ایام عید دور از خانواده هاتون بصورت 24 ساعته از حقوق ملت ایران دفاع کردید متشکریم
چند روز پیش که داشتم دنبال یه سری اطلاعات تخصصی درباره شرکت های تکنولوژی در آمریکا و اروپا می گشتم متوجه این مساله جالب شدم که هیچ یک از شرکت های بزرگ تکنولوژی آمریکائی تو شهرهای بزرگ آمریکا مرکز فعالیت و اقامتگاه اصلی ندارند،به عبارتی دیگه هر چند اغلب این شرکت ها در اکثر شهرهای بزرگ آمریکا نمایندگی فروش دارند اما مرکز اصلی این شرکت های بزرگ که بعضأ چند هزار نفر پرسنل دارند در مناطق حاشیه ائی بوده و به نوعی تو این کشور یک جور سیاست تمرکز زدائی از شهرهائی مثل نیویورک و واشنگتن وجود داره.برای مثال اغلب شرکت های رایانه ائی و تکنولوژی آی تی تو دره سیلیکون در جنوب شهر سان فرانسیسکو در سواحل غربی ایالات متحده متمرکز هستند و اغلب خودرو سازها در اطراف شهر دیترویت در غرب میانه آمریکا تمرکز دارند و صنایع فضائی در جنوب شرق آمریکا در منطقه فلوریدا و...به این ترتیب جمعیت و شغل و امکانات در همه نقاط آمریکا کم و بیش بصورت یکسان توزیع شده و کسی برای درمان و خرید مایحتاج و جستجوی شغل مجبور به مسافرت و مهاجرت از این سر آمریکا به اون سر آمریکا نیست.
مقدمه:
تو تاریخ استقلال کشور هند نقل شده که گاندی رهبر فقید مبارزات استقلال طلبانه مردم هند از دست استعمار بریتانیا در راستای مبارزه منفی با استعمارگران کت و شلوار غربی رو از تن درآورد و با چرخ نخ ریسی سنتی هندی پنبه محصول مزارع هند رو تبدیل به نخ کرد و کرباس هندی بافت و دور خودش پیچید و با همین لباس لنگ مانند در مجالس و مجامع داخلی و بین المللی حاضر شد و از آنجا که حرفه اصلی ایشان وکالت دادگستری بود و در هنگام حضور در دادگاه موظف به پوشیدن لباس رسمی وکالت بود از سوی مراجع انتظامی حرفه ائی هم به دلیل عدم رعایت شئونات حرفه ائی از شغل هم محروم شد ولی با این حال با تحریم محصولات نساجی تولید استعمارگران بریتانیائی به مردم کشورش نشان داد که استقلال اقتصادی مقدمه و ریشه استقلال سیاسی بوده و بدون کسب استقلال اقتصادی دستیابی به استقلال سیاسی امکانپذیر نیست.
این روزها و این ساعات تنور مذاکرات هسته ائی بین اعضای 1+5 و ایران حسابی داغ شده و اینجانب مثل طرفدارهای تیفوسی فوتبال که چهار چشمی مسابقه فینال جام جهانی رو دنبال می کنند در حال رصد لحظه به لحظه اتفاقات لوزان سوئیس هستم و اونقدر هیجان دارم که از خواب و خوراک افتادم...البته این هیجان بیشر بخاطر مسائل کاری خودم و تاثیر این توافقات بر آینده مالی شرکت محل کارم هست ولی در عین حال نگران وضعیت کلی اقتصاد کشور و معیشت مردم هم هستم و امیدوارم نتیجه این مذاکرات بنفع مردم کشورم باشه.
البته باید قبول کنیم که کار تیم مذاکره کننده خیلی خیلی سخت و دشواره و حصول نتیجه کاملأ خوب برای هر دو طرف تقریبأ محال،ولی فراموش نکنیم که تیم مذاکره کننده فعلی کشورمان در حال رفع و رفو خرابکاری ها و ندانم کاری های 8 سال گذشته بوده و اگر توافقی هم حاصل بشه تازه ما می رسیم به جائیکه 8 سال پیش بودیم و اگر تحریمی لغو بشه(که بعید میدونم لغو بشه)کلی امتیاز که نباید میدادیم رو به طرف مقابل دادیم در حالیکه چند سال قبل و قبل از ترک میز مذاکره بوسیله ایران و وضع تحریم ها ما کلی امتیاز جلو بودیم...
اگر سیاستمدارهای ما تو 8 سال دولت های قبل بجای شعارهای پوپولیستی و هوگو چاوزی یک کم حرفه ائی عمل می کردند و بجای اصرار بر اصول غلط دنبال راهکارهای عقلائی درست می رفتند امروز حال و روز مملکت این نبود.
نمی دونم دلواپس های امروز چند سال قبل کجا بودند؟چرا دیروز و میان آن همه بی تدبیری دلواپس نبودند؟اصلأ این همه دلواپسی از روی حب وطنه یا بغض رقیب؟
امروز اگر مذاکرات به نتیجه ائی هم برسد تازه بازی برده قبل را مساوی کرده ائم یعنی به جای سه امتیاز تنها با یک امتیاز به نباختن دلخوش شده ائم...به هر حال خیلی از ما منتظر پایان خوش این لحظات داغ مذاکرات هستیم...تا خدا چه بخواهد.
مخاطب من در این مطلب تمام کسانی هستند که دغدغه آبادانی خوانسار را داشته و در حد توان خودشون به هر شکل هر کاری که از دستشون برمیاد برای خونسار انجام می دهند،البته سعی اینجانب آن است که کمتر وارد مسائل حاشیه ائی شده و بصورت کلی برخی مطالب رو بیان کنم.
اغلب صاحبنظران و حتی مسئولان سابق و فعلی خونسار علت اصلی رکود اقتصادی،عدم توسعه شهرستان،بیکاری و رکود در خونسار را کمبود سرمایه گذاری در این شهر می دانند و معتقد هستند که تا زمانیکه سرمایه گذاری مولد در این شهر صورت نگیرد مشکلات شهر مرتفع نخواهد شد.اینجانب در زمستان سال گذشته در مقاله ائی تحت عنوان چرخه معیوب جمعیت و اشتغال در سایت خوانسار نیوز بصورت اجمالی و با ذکر چند مثال به بررسی این موضوع پرداختم.
