چند روز پیش تو خبر سراسری شبکه یک سیما یه گزارش از دشت لاله های واژگون استان چهارمحال بختیاری پخش کرد که در آن گزارش عنوان شد این دشت بزرگترین رویشگاه طبیعی لاله های واژگون کشور است،حالا راست و دروغ این ادعا بماند...چند روز پیشتر هم یه گزارش از دشت لاله های واژگون استان زنجان پخش شد و خود من هم تو مسافرت هائی که به جاهای مختلف ایران داشتم هم تو استان خراسان شمالی و گلستان و هم تو مناطق البرز مرکزی(دشت لار و دشت هویج) و هم در مناطق اطراف داران و دامنه(دره بید) و فریدونشهر به عینه شاهد وجود رویشگاه های طبیعی لاله های واژگون بودم که انواع لاله های واژگون سفید کرکی و زرد و نارنجی و البته قرمز در این مناطق وجود داشت.
به همین دلیل میتونیم نتیجه بگیریم که لاله های واژگون بعنوان یک گیاه بومی فلات ایران تو خیلی از جاهای کشور وجود داره و تمام مناطق زاگرس مرکزی و البرز در گذشته نچندان دور رویشگاه این گیاه بوده و انحصاری دونستن این گیاه برای خونسار یه جور لاف زنی تو خالی بوده ومیتونه موجبات تمسخر خونسار بشه...
ولی چیزی که رویشگاه های طبیعی لاله های واژگون خونسار رو از خیلی از مناطق مشابه متفاوت کرده،وجود یه برنامه منسجم حفاظت از این گونه گیاهی تو خونسار و اهتمام مردم و مسئولین خونسار در صیانت از این گونه گیاهی در معرض نابودی هستش که واقعأ جای تقدیر و تشکر داره.
خود من سال گذشته شاهد تلاش بچه های همیاران محیط زیست خونسار در نگهداری از این لاله ها و حتی کاشت دستی بذر این گیاه در گلستانکوه بودم،امسال هم که ظاهرأ بواسطه تلاش این دوستان طرح ممنوعیت از ورود گردشگران به رویشگاه طبیعی لاله های واژگون در گلستانکوه در روز 18 اردیبهشت اجرا شده که بطور حتم ثمرات مثبت این ممنوعیت در سال های بعد دیده خواهد شد.
من از تمام دوستانی که این مطلب رو مطالعه می کنند استدعا دارم که بعنوان یه خونساری با فرهنگ اولأ از کندن این گل ها و گل های موسیر خودداری کرده و به هر طریق ممکن از این میراث طبیعی خونسار محافظت بکنند و ثانیأ در صورت امکان با حضور در اطراف این رویشگاه بعنوان نگهبان افتخاری مانع از کندن و لگد کوب شدن این گل های زیبا توسط مسافران نا آگاه بشوند...شاید تشکیل یک زنجیره انسانی از نگهبانان طبیعت در گلستانکوه مقدمه یه حرکت ملی برای حفظ محیط زیست تو کل کشور بشه.
