
هیچ چیزی تو ماه مبارک رمضان من رو بیشتر از سفره های هفتاد رنگ و اسراف کارانه افطاری آزرده خاطر نمی کنه،سفره هائی که عمومأ جهت اطعام اغنیاء و پولدارها و با هدف فخر فروشی پهن شده و بیش از آنکه نشان از سیره علوی ما داشته باشد نشان از اخلاقیات اموی دارد...
چه خوب بود که سفره های اطعام در ماه مبارک رمضان برای مساکین و نیازمندان پهن می شد نه برای دوستان و بستگان پولدار و دم کلفت ...چه خوب بود که سفره های اطعام در ماه مبارک رمضان ساده و بی آلایش پهن می شد...چه خوب بود که سفره های اطعام در ماه مبارک رمضان برای رضای خدا پهن می شد نه برای ریا و فخر فروشی...چه خوب بود که سفره های اطعام در ماه مبارک رمضان با صفای و صمیمیت پر می شد نه با هفتاد و هفت قلم اشربه و اطعمه رنگین...