فردا روز طبیعت یا همون سیزده بدر خودمونه و مردم از پیر و جوان و خرد و کلان اسباب و لوازم تفرج و گردش در طبیعت رو جمع کرده و راهی دشت و دمن می شوند...هر چند که یک سری توصیه زیست محیطی روتین و معمول مانند لزوم خاموش کردن آتش و جمع آوری و خارج نمودن زباله ها از طبیعت و آلوده ننمودن آب های روان با زباله از سوی مسئولان و حامیان محیط زیست به گردشگران روز طبیعت گوش زد میشه ولی من در این مطلب میخوام یک توصیه زیست محیطی غیر معمول داشته باشم.
یادمه شب بازی ایران- بوسنی تو جام جهانی با اهل و عیال اومده بودم خونسار،ایران که گل اول رو خورد زدیم بیرون و با اعصاب خوردی رفتیم سرچشمه...غیر از ما هیچ کس نبود و شهر در سکوت مطلق فرو رفته بود.آخرهای بازی بود که رفتیم واسه شام پیتزا بیست...خانم مسئول صندوق به جای فوتبال آهنگ گذاشته بود وقتی نتیجه فوتبال رو پرسیدم چهار تا فحش محترمانه نثار کی روش و تیم ملی کرد و خبر باخت سنگین ایران رو داد و در کمال احترام اعلام کرد پخش مسابقه فوتبال ممنوع...خلاصه تا آخر شب هر کس رو که دیدم یک فحش آب نکشیده به گویش های فارسی و خونساری و حتی انگلیسی به این کی روش بیچاره داد...
امروز تو یک خبر خوندم که بعد از مصاحبه کارلوس کی روش مربی تیم ملی فوتبال ایران قبل از مسابقه با تیم ملی سوئد و تاکید بر جدائی از تیم ملی ایران سیل درخواست های طرفداران وی به صفحه اینستاگرام رئیس جمهور سرازیر شده و درخواست کنندگان خواهان تداوم همکاری وی با تیم ملی ایران شده و در این راستا از رئیس جمهور محترم استمداد خواستند(لینک خبر)
اینجانب به اصل قضیه تمدید و عدم تمدید قرارداد این مربی کاری ندارم و چندان هم اهل فوتبال نیستم و فقط میدونم با این مربی و یا بدون این مربی این فوتبال فاسد ما به جائی نمی رسه ولی وقتی رفتار متناقض آدم ها رو رو می بینم واقعأ شگفت زده میشم چون حکایت مردم ما حکایت آدم دم دمی مزاجی هست که هر لحظه یک چیز می خواد که بعضأ این خواسته ها با هم متناقض و متضاد هستند...
صبح شعار زنده باد سر میدیم و عصر شعار مرده باد!!!یک روز عاشق سینه چاک کارلوس کی روش هستیم و فرداش دشمن خونی این بابا...البته این برخورد ما مختص مربیان فوتبال نیست و ما با هنرمندان و سیاستمداران و نخبگان مملکتمان هم همین جور رفتار می کنیم.
خدا آخر و عاقبت ما و این مملکت و این مردم رو بخیر بگرداند.انشاا...
چند روز پیش که داشتم دنبال یه سری اطلاعات تخصصی درباره شرکت های تکنولوژی در آمریکا و اروپا می گشتم متوجه این مساله جالب شدم که هیچ یک از شرکت های بزرگ تکنولوژی آمریکائی تو شهرهای بزرگ آمریکا مرکز فعالیت و اقامتگاه اصلی ندارند،به عبارتی دیگه هر چند اغلب این شرکت ها در اکثر شهرهای بزرگ آمریکا نمایندگی فروش دارند اما مرکز اصلی این شرکت های بزرگ که بعضأ چند هزار نفر پرسنل دارند در مناطق حاشیه ائی بوده و به نوعی تو این کشور یک جور سیاست تمرکز زدائی از شهرهائی مثل نیویورک و واشنگتن وجود داره.برای مثال اغلب شرکت های رایانه ائی و تکنولوژی آی تی تو دره سیلیکون در جنوب شهر سان فرانسیسکو در سواحل غربی ایالات متحده متمرکز هستند و اغلب خودرو سازها در اطراف شهر دیترویت در غرب میانه آمریکا تمرکز دارند و صنایع فضائی در جنوب شرق آمریکا در منطقه فلوریدا و...به این ترتیب جمعیت و شغل و امکانات در همه نقاط آمریکا کم و بیش بصورت یکسان توزیع شده و کسی برای درمان و خرید مایحتاج و جستجوی شغل مجبور به مسافرت و مهاجرت از این سر آمریکا به اون سر آمریکا نیست.
نمی دونم الان هوای خونسار چطوره ولی هوای تهران از ساعت 23 دوشنبه شب(94/1/10)کاملأ متغییر و توفانی شد و یکی از شدیدترین رگبارها و تگرگ های چند سال اخیر بارید بنحویکه تو محله ما پای بعضی از دیوارها تا 20 سانت تگرگ نشست و دانه های تگرگ هم خیلی درشت بود و باعث شکسته شدن شیشه بعضی ماشین ها شد...خلاصه اوضاع برای دقایقی واقعأ بحرانی شد و سیلاب اغلب خیابون ها رو گرفت.
امیدوارم این سیل و تگرگ به باغات و مزارع آسیبی وارد نکرده باشه و شکوفه ها و میوه های سردرختی رو خراب نکرده باشه،البته فکر کنم درخت ها تو خونسار هنوز کامل شکوفه نداده باشند و این توفان های بهاری به باغات خونسار آسیبی وارد نکرده باشند.
به هر حال خدا رو بخاطر این بارون های تند و تیز شکر،چون این بارون ها با همه شدت و خرابیش نعمت خوب خداست و هر چی باشه این توفان ها از خشکسالی خیلی بهتر هستند.
مقدمه:
تو تاریخ استقلال کشور هند نقل شده که گاندی رهبر فقید مبارزات استقلال طلبانه مردم هند از دست استعمار بریتانیا در راستای مبارزه منفی با استعمارگران کت و شلوار غربی رو از تن درآورد و با چرخ نخ ریسی سنتی هندی پنبه محصول مزارع هند رو تبدیل به نخ کرد و کرباس هندی بافت و دور خودش پیچید و با همین لباس لنگ مانند در مجالس و مجامع داخلی و بین المللی حاضر شد و از آنجا که حرفه اصلی ایشان وکالت دادگستری بود و در هنگام حضور در دادگاه موظف به پوشیدن لباس رسمی وکالت بود از سوی مراجع انتظامی حرفه ائی هم به دلیل عدم رعایت شئونات حرفه ائی از شغل هم محروم شد ولی با این حال با تحریم محصولات نساجی تولید استعمارگران بریتانیائی به مردم کشورش نشان داد که استقلال اقتصادی مقدمه و ریشه استقلال سیاسی بوده و بدون کسب استقلال اقتصادی دستیابی به استقلال سیاسی امکانپذیر نیست.
این روزها و این ساعات تنور مذاکرات هسته ائی بین اعضای 1+5 و ایران حسابی داغ شده و اینجانب مثل طرفدارهای تیفوسی فوتبال که چهار چشمی مسابقه فینال جام جهانی رو دنبال می کنند در حال رصد لحظه به لحظه اتفاقات لوزان سوئیس هستم و اونقدر هیجان دارم که از خواب و خوراک افتادم...البته این هیجان بیشر بخاطر مسائل کاری خودم و تاثیر این توافقات بر آینده مالی شرکت محل کارم هست ولی در عین حال نگران وضعیت کلی اقتصاد کشور و معیشت مردم هم هستم و امیدوارم نتیجه این مذاکرات بنفع مردم کشورم باشه.
البته باید قبول کنیم که کار تیم مذاکره کننده خیلی خیلی سخت و دشواره و حصول نتیجه کاملأ خوب برای هر دو طرف تقریبأ محال،ولی فراموش نکنیم که تیم مذاکره کننده فعلی کشورمان در حال رفع و رفو خرابکاری ها و ندانم کاری های 8 سال گذشته بوده و اگر توافقی هم حاصل بشه تازه ما می رسیم به جائیکه 8 سال پیش بودیم و اگر تحریمی لغو بشه(که بعید میدونم لغو بشه)کلی امتیاز که نباید میدادیم رو به طرف مقابل دادیم در حالیکه چند سال قبل و قبل از ترک میز مذاکره بوسیله ایران و وضع تحریم ها ما کلی امتیاز جلو بودیم...
اگر سیاستمدارهای ما تو 8 سال دولت های قبل بجای شعارهای پوپولیستی و هوگو چاوزی یک کم حرفه ائی عمل می کردند و بجای اصرار بر اصول غلط دنبال راهکارهای عقلائی درست می رفتند امروز حال و روز مملکت این نبود.
نمی دونم دلواپس های امروز چند سال قبل کجا بودند؟چرا دیروز و میان آن همه بی تدبیری دلواپس نبودند؟اصلأ این همه دلواپسی از روی حب وطنه یا بغض رقیب؟
امروز اگر مذاکرات به نتیجه ائی هم برسد تازه بازی برده قبل را مساوی کرده ائم یعنی به جای سه امتیاز تنها با یک امتیاز به نباختن دلخوش شده ائم...به هر حال خیلی از ما منتظر پایان خوش این لحظات داغ مذاکرات هستیم...تا خدا چه بخواهد.
آخرین اخبار حکایت از رویت مجدد چل چو در تاریخ اول فروردین 94 داره...ما که نفهمیدیم داش مهدی کجا رفت؟چرا رفت؟ اصلأ چرا برگشت؟ولی از بازگشتش حسابی خوشحال شدیم چون دلمون برای مطالب با حالش تنگ شده بود...
امیدوارم این اومدن دیگه غیبت و رفتن نداشته باشه و ما دوباره داش مهدی حاج زکی رو با تمام قدرت در جمع وبلاگی های خونسار داشته باشیم.
به هر حال بازگشت غرور آفرین!!!! چل چو رو به همه وبلاگی های خونسار تبریک و تهنیت عرض نموده و موفقیت همه بر و بچه های وبلاگستان خونسار رو از خدا مسئلت دارم.
مخاطب من در این مطلب تمام کسانی هستند که دغدغه آبادانی خوانسار را داشته و در حد توان خودشون به هر شکل هر کاری که از دستشون برمیاد برای خونسار انجام می دهند،البته سعی اینجانب آن است که کمتر وارد مسائل حاشیه ائی شده و بصورت کلی برخی مطالب رو بیان کنم.
اغلب صاحبنظران و حتی مسئولان سابق و فعلی خونسار علت اصلی رکود اقتصادی،عدم توسعه شهرستان،بیکاری و رکود در خونسار را کمبود سرمایه گذاری در این شهر می دانند و معتقد هستند که تا زمانیکه سرمایه گذاری مولد در این شهر صورت نگیرد مشکلات شهر مرتفع نخواهد شد.اینجانب در زمستان سال گذشته در مقاله ائی تحت عنوان چرخه معیوب جمعیت و اشتغال در سایت خوانسار نیوز بصورت اجمالی و با ذکر چند مثال به بررسی این موضوع پرداختم.
انشاا... از امروز (94/5/1) سال جدید کاری شروع میشه و بعضی ها باید از امروز رسمأ بروند سر کار...البته بعضی ها مثل من که شغل نسبتأ آزاد دارند (شغل آزاد وابسته به سیستم اداری) از بیخ و بن سر کار هستند!!! و صد البته صاحبان مشاغل آزاد مثل کسبه محترم اصلأ تعطیل نبودند و از روز اول سال مشغول کسب روزی حلال بودند که از همین جا به همه این عزیزان خسته نباشید و خدا قوت گفته و برای ایشان اولأ توان روز افزون و ثانیأ انصاف بیش از پیش را از خدا طلب می کنم.
به هر صورت امیدوارم حالا که سال جدید داره نم نم پا می گیره و کسب و کارها دارند راه می افتند همه ما با توکل بخدا و همت بالا در راه خدمت به خلق خدا قدم برداریم و اشتباهات سال قبل رو مرتکب نشیم و با برنامه تر و منظم تر از سال قبل باشیم و فراموش نکنیم جدا از هر اتفاقی که بیرون از ما بیفته این ما هستیم که به آینده خودمون و اطرافیانمون شکل و رنگ میدیم...
با آرزوی یک سال کاری خوب برای همه
بعد از کلی تحقیق و مطالعه پیرامون راه حل مشکلات اقتصادی خونسار دست آخر به این نتیجه رسیدم که درمان فوری خونسار فقط و فقط از طریق استفاده از معجون آب و عسل ممکن و میسر می شه و حداقل در میان مدت و کوتاه مدت داروی دیگری برای این شهر قابل تجویز نیست...البته ممکنه با خواندن این مقدمه آن عزیزانی که تا امروز به عقل بنده شک داشتند به بی عقلی این حقیر ایمان آورده باشند ولی مقصود اینجانب از بیان این مقدمه چیز دیگری است که ذیلأ خدمتون عرض می کنم:
