یک زمستان و دو پیش بینی...

دعوا بر سر اینکه امسال فلات ایران درگیر زمستانی بسیار سرد و بحرانی خواهد بود یا زمستانی گرم و پر بارش بین ستاد مدیریت بحران کشور و سازمان هواشناسی بالا گرفته و هر یک با استناد به یک سلسله اطلاعات تخصصی مدعی هستند که زمستان امسال آنگونه خواهد بود که ایشان می گویند،البته نقطه مشترک نظر هر دو نهاد بروز پدیده ال نینوی بزرگ(انسوی قوی)در اقیانوس های آرام شرقی و هند غربی و اطلس شمالی می باشد ولی هر یک تفسیر جداگانه ائی از این ماجرا دارد.

در حالیکه ستاد مدیریت بحران مدعی زمستانی فوق العاده سرد و بحرانی است سازمان هواشناسی مدعی زمستانی نسبتأ گرم ولی پر بارش است...و نکته جالب اینکه مستند ستاد مدیریت بحران کشور نامه وزارت نیرو و مستند وزارت نیرو هم اطلاعات دریافتی از سازمان جهانی هواشناسی و مرکز ملی هواشناسی ایالات متحده آمریکا است و از آن طرف مستند سازمان هواشناسی تحلیل های علمی و بررسی سری های زمانی(دوره های بازگشت)و تجربیات النینوی های سابق می باشد.

هر چند استدلال سازمان هواشناسی در این خصوص منطقی تر و نزدیکتر به واقعیت همی باشد و تجربیات النینوهای قبلی هم تمامأ نشانگر زمستان هائی کمی گرمتر از معمول ولی بسیار پر بارش(باران در مناطق پست و کم ارتفاع و بارش برف های انبوه آبکی و کم دوام در مناطق مرتفع فلات ایران و مناطقی نظیر خوانسار)می باشند و فکر کنم در این یک موضرد حق با هواشناسی است ولی یک نکته قابل تأمل در این میان وجود دارد و آن هم این نکته که ستاد مدیریت بحران کشور اصلأ پیش بینی های سازمان هوا شناسی را قبول ندارد و ترجیح می دهد از منابعی غیر از این سازمان کسب اطلاع کند و این موضوع هم بر می گردد به پیش بینی های غلط و یا دیرهنگام این سازمان عریض و طویل در پیش بینی وضع هوای مناطق کشور.

در تابستان همین امسال در حالیکه تمامی سایت های هواشناسی هشدار سیل برای تهران منتشر می کردند سازمان هواشناسی پیش بینی هوای آرامی را برای تهران داشت و عاقبت فاجعه سیل منطقه کن اتفاق افتاد در حالیکه پیش بینی این موضوع اصلأ کار دشواری نبود.

البته مشکل از امکانات و سخت افزارها نیست چرا که تمامی مراکز بین المللی هواشناسی جهت پیش بینی هوای ایران از اطلاعات ارسالی ایستگاه های سینوپتیک آن لاین سراسر کشور استفاده می کنند و به عبارتی منبع اطلاعات خام این سایت ها از ایران است ولی مشکل در بخش نرم افزاری و به عبارت دقیق تر از کارکنان بی انگیزه سازمان هواشناسی است که گویا بیش از اینکه درگیر مسائل شغلی باشند درگیر مشکلات شخصی و خانوادگی هستند و به همین لحاظ فرصت تحلیل و پیش بینی ندارند.

برای مثال ایستگاه هواشناسی خوانسار هر روز از ساعت 8 صبح تا 18:30 فعال است و اطلاعات را به روز رسانی می کند و بعد از ساعت 18:30 ایستگاه تعطیل می شود و اگر بعد از ساعت 18:30 اتفاقی هم بیفتد کسی نیست که اطلاع رسانی و یا هشدار دهد...!

در حالیکه تیم های هواشناسی حرفه ائی آمریکا بصورت شبانه روزی پدیده های هواشناسی را تعقیب می کنند و یک طوفان تورنادو را در دشت های آمریکا با ده ها دوربین تحت نظر دارند ایستگاه  های هواشناسی ایران فاقد شیفت شب و یا سامانه هشدار محلی می باشند و در حالیکه سایت های هواشناسی در آن سوی دنیا سیل و طوفان را در ایران پیش بینی می کنند هواشناسی ایران خبر از هوای آرام می دهد.

پس ستاد مدیریت بحران حق دارد به جای اتکاء به اطلاعات سازمان هواشناسی ایران با چند هزار کارمند و کلی امکانات به پیش بینی های کوتاه مدت،میان مدت و بلند مدت سایت سازمان جهانی هواشناسی و سایر سایت های تخصصی استناد نماید و بر اساس اطلاعات آمریکائی ها برنامه ریزی نماید...این هم از هواشناسی ملی ما که مثل خودروی ملی همیشه یک جای کارش می لنگد.