امان از دست این آقازاده ها...
تقریبأ تو این چند سال اونقدر به شنیدن اخبار و شایعات در خصوص فسادهای مالی کلان برخی از آقازاده ها و منسوبین بزرگان و مسئولان عادت کردیم و آنقدر اعداد و ارقام کلان و چند صد و چند هزار میلیارد ریالی شنیدیم که دیگر سنسور حساسیت ما به این اخبار از کار افتاده،البته تو این مطلب به دلایل ملاحظات قانونی قصد ندارم از شخصی یا نهادی نام ببرم ولی فکر کنم اغلب شما متوجه منظور من هستید.
مشکل اصلی در تعقیب قضائی این آقازاده ها نقص قانون و یا ضعف دستگاه قضائی نیست بلکه مشکل در وجود حاشیه های امن و رانت امنیتی در اطراف این حضرات و اعمال نفوذ و بعضأ اعمال فشار آقایان بر ضابطان و نهادهای قضائی بوده و بسیاری از این آقازاده ها با استفاده از انواع رانت و رابطه مانع از جمع آوری ادله و مستندات و تکمیل پرونده قضائی شده و بدین ترتیب این آقایان قبل از اینکه دست دستگاه قضا به ایشان برسه فرصت کافی جهت امحأ مدارک و حتی فرار از کشور دارند.
متاسفانه تو کشور ما قبح فساد مالی ریخته و هر شخصی خود رو محق در ارتکاب دزدی و فساد می داند و بسیاری از مفسدین مالی با بیان اینکه«همه می دزدند چرا ما ندزدیم» اعمال خلاف خود رو تطهیر و خودشون رو توجیه می کنند و همین باعث شده راه برای فسادهای مالی بزرگ تر توسط برخی آقازاده ها هموار بشه...اینکه پسر فلان آقا و یا فلان مسئول با سوء استفاده از نام و مقام پدرش بیت المال رو چپاول کرده نه شایسته نظام اسلامی ماست و نه شایسته فرهنگ کهن و نام نیک این مرز و بوم.
جالب اینجاست که اگه یک روز یک آدم معمولی که هیچ رابطه و پارتی و فامیل دم کلفتی نداره مرتکب یه خلاف کوچک بشه به سخت ترین وجه مورد مجازات قرار می گیره و به کلی نابود میشه ولی اگه یه آقازاده مرتکب همون خلاف بشه نه تنها مجازات نمیشه بلکه این تخلف رو جهت حفظ آبروی ایشان از همه مخفی کرده و یه جور ماست مالی می کنند تا یه وقت به حریم قدسی این آقازاده خدشه ائی وارد نشه،اگر قانون قانونه باید نسبت به همه یکسان اعمال بشه و هیچ استثنائی برای هیچکس نباید داشته باشه...
البته و صد البته بر بزرگان و مسئولان نظام اسلامی ما واجب و لازمه که کمی هشیار باشند و بجای رصد چهارگوشه دنیا یک کم هم بر خانواده و فرزندان برومند خودشون نظارت کنند تا شاهد این همه فسادهای کلان و اعداد و ارقام نجومی اختلاس و ارتشاء نباشیم.
کامران میرمحمدی