جنگ نرم

جنگ نرم یکی از آن واقعیت های دنیای امروز است که نه تنها انکار پذیر نیست بلکه به ملموس ترین وجه جریان دارد و فقط مختص ایران هم نیست،تقریبأ همه کشورهای صاحب نام دنیا بنحوی درگیر این جنگ سخت هستند و نشانه این جنگ نیز وجود هزاران شبکه آنالوگ و ماهواره ائی رادئوئی و تلویزیونی و وجود میلیون ها وب سایت در سراسر دنیا می باشد که بصورت مستقیم یا غیر مستقیم از سوی دولت های مختلف جهت مقابله با سایر کشورها تغذیه و پشتیبانی می شوند.

یادم میاد سی سال پیش داشتن ویدئو و نگهداری فیلم ویدئوئی یک جرم واقعأ نابخشودنی بود...آن زمان محتوای فیلم های ویدئوئی بیشتر شامل شوهای لوس آنجلسی و فیلم های قبل انقلابی و فیلم های هندی و بعضأ آمریکائی بود که در قالب نوارهای VHS برای یک یا چند شب اجاره داده می شدند و کاسبی اجاره دادن ویدئو و فیلم های ویدئوئی  از اون دست کاسبی های پر خطر و البته پر منفعت بود که بعضی ها با درآمدش خانه و ماشین هم خریدند...آن زمان این تکثیر چی ها و کرایه دهندگان فیلم ها بعنوان مروجان فرهنگ منحط غرب به شدت از سوی مقامات دولتی مورد تعقیب قرار می گرفتند و از آن زمان هم بود که واژه«تهاجم فرهنگی»وارد ادبیات سیاسی-فرهنگی ایران شد.

سی سال پیش ایران 2 شبکه تلویزیونی داشت و یک شبکه رادیوئی و کل قوای دشمن در جنگ نرم هم سه چهار تا شبکه رادیوئی و چند تا شوی تولیدی توسط اپوزوسیون مهاجر در آمریکا، ولی امروز صدا و سیمای ما روی گیرنده های دیجیتال 21 شبکه تلویزیونی و ده ها شبکه رادیوئی و ده ها شبکه استانی و برون مرزی ماهواره ائی دارد و اردوی غرب و شرق هم ده ها شبکه ماهواره ائی و صدها سایت اینترنتی دارد و حکایت جنگ نرم همچنان باقی است.

هنوز هم جنگ دزد و پلیس نصاب ماهواره با مامور نیروی انتظامی ادامه دارد و هنوز هم ما در خطر تهاجم فرهنگی قرار داریم و هنوز هم صدا و سیمای ما با میلیاردها تومان بودجه در مقابل چند تا شبکه ماهواره ائی ناتوان و هنوز برای بعضی ها رادیو بی بی سی مرجع موثق اخبار...

اگر ما با هزاران میلیارد تومان بودجه فرهنگی که بین نهادها و ارگاه های مختلف توزیع میشه در برابر سلطان سلیمان عثمانی ناتوان هستیم نشان قدرت دیگران نیست بلکه نشان از ضعف ما و اتلاف سرمایه های ملی در مسیرهای اشتباه است.وقتی هنوز هم اخبار سراسری ما بدیهیات رو وارونه جلوه می دهد و با اخبار غلط و تحریف شده سبب سردر گمی مخاطب می شود مردم حق دارند از کانال های غیر مجاز کسب خبر صحیح کنند،وقتی سریال های داخلی ما ترویج اشرافیت و زندگی از ما بهتران است مردم حق دارند دل به سریال های مزخرف ترکیه ائی بسپارند.

امروز شبکه های اجتماعی بعنوان بزرگترین مصادیق رسانه آزاد هنوز مورد تائید بخشی از سیستم فرهنگی کشور نیست و هنوز هم برخی از کارگزاران فرهنگی کشور با توهمات خود مشغول اداره امور فرهنگی کشور هستند.

راه دفاع در جنگ نرم جمع آوری دیش ماهواره و فیلتر سایت ها و توقیف کتاب نیست...راه دفاع استفاده از سلاح های فرهنگی کارآمد و جذب مخاطب است،همان کاری که در حوزه موسیقی پاپ اتفاق افتاد و تولیدات موسیقی ما امروز بازار لوس آنجلس را به تسخیر خود در آورده.

سانسور تنها به زیر زمینی شدن پدیده ها منجر خواهد شد و وقتی موضوعات فرهنگی زیر زمینی شد دیگر مهار شدنی نخواهد بود و بتدریج یک ارتش سری از فعالان فرهنگی دگراندیش و سانسور شده در کشور بوجود خواهد که می تواند موجی بنیان کن را بوجود آورد.

و در آخر اینکه جنگ نرم واقعأ وجود داره و متاسفانه ما در این جنگ نرم آنقدر بی تدبیری کرده ایم که بعید می دانم بتوانیم مدت زمان زیادی در مقابل این حملات مقاومت کنیم مگر آنکه تغییر رویه داده و در شأن این جنگ دفاع و حمله کنیم.