ایران هسته ائی

از حدود آذر ماه سال قبل کل بازار تهران تو کما فرو رفته،اون هم کمای هسته ائی...

از عمده فروش می پرسم فلان ماده اولیه چنده؟جواب میده فعلأ چیزی برای فروش نداریم،می پرسم چرا؟جواب میده تا قضیه هسته ائی تعیین تکلیف نشه نمی تونیم قیمت دقیق بدیم و چون نمی دونیم چی میشه پس فعلأ فروش نداریم...!

از بساز بفروش می پرسم چرا بعد از 2 سال این ساختمان نیمه ساز رو تکمیل نمی کنی؟جواب میده منتظر نتایج مذاکرات هسته ائی هستم شاید ملک گرون شد!شاید هم مصالح ارزون شد!

از طرف می پرسم چرا بعد از سه سال عقد یه جشن ساده ازدواج نمی گیری و با زنت نمیری سر خونه و زندگی مشترک...طرف جواب میده منتظرم ببینم عاقبت مذاکرات هسته ائی چی میشه...!

خلاصه همه چیز ما شده وابسته به نتیجه مذاکرات هسته ائی...از بازار سیر و پیاز گرفته تا قطعات کامپیوتر همه و همه هسته ائی شدند.

البته تقصیر از مردم نیست،چون مردم از بس تلاطم سیاسی و اقتصادی دیدن از فردای خودشون بیم دارن،تقصیر از دولت فعلی هم نیست،چون این دولت وارث اتفاقات رویداده در دولت های قبل هستش و تا اینجا هم انصافأ خوب عمل کرده و بخشی از خرابکاری های صورت گرفته رو جبران کرده...

بنظر من مقصر اصلی این ماجرا کسانی بودند که در دولت های قبل با ندانم کاری و اقدامات احساسی  و با شعار حفظ غرور و عزت ایرانی سبب ساز تحریم های ناعادلانه چند لایه علیه ایران شدند.عزت ما تو ترک میز مذاکره نبود،عزت ما در تحریک دولت های غربی نبود،عزت ما در بهانه به دست اسرائیل و جناح بازهای حزب جمهوری خواه آمریکا نبود و...

عزت ما دست خود ما بود،عزت ما در مذاکره حرفه ائی و دور از احساس بود،عزت ما در تثبیت حقوق هسته ائی ما و اثبات حقانیت ما بود...

حالا که همه چیز ما هسته ائی شده و تحریم های ظالمانه غرب عرصه  را بر این ملت مظلوم تنگ کرده ،پس لااقل بیائیم بجای شلوغ بازی و دلواپسی بی دلیل و حرکات احساسی برای یک بار هم که شده عاقلانه عمل کرده و با حمایت از تیم مذاکره کننده هسته ائی بهانه رو از دست استکبار جهانی بگیریم تا مجبور نشیم چند سال دیگه برای اثبات و تثبیت حق حیات خودمون هم پشت میز مذاکره بشینیم.