طنز یا هجو...؟
این شب ها شاهد پخش سریال «در حاشیه» از شبکه سوم سیما هستیم،سریالی که معلوم نیست هجو جامعه پزشکیه یا طنز در رابطه با وضعیت درمان در کشور؟البته بنده به این دست سریالهای آقای مهران مدیری عادت دارم،سریال های ظاهرأ طنز ولی در واقع هجو. از سریال «شبهای برره» بگیرید تا «قهوه تلخ» همه و همه تبدیل به سمبل های سریال های هجو و ابتذال فرهنگی در کشور بودند.
در سیمای ما سریال های خوب و آموزنده بسیاری تولید و پخش شده،سریال هائی مثل «مسافران به کارگردانی رامبد جوان»،«دودکش به کارگردانی محمد حسین لطیفی» و «ساختمان پزشکان به کارگردانی سروش صحت» از جمله سریال های طنز فاخری بودند که از تلویزیون پخش شد و اتفاقأ فوق العاده هم مورد استقبال مخاطبان هم قرار گرفت.
اگر منظور از طنز ساخت مجموعه هائی از لودگی های سخیف و بی مزه و بدون جنبه های آموزنده اخلاقی است پس فرق طنز و هجو چیست؟آیا هدف از طنز چیزی غیر از نشان دادن عیوب رفتاری ما در لفاف لطیف و بدون توهین به اشخاص،مشاغل،اقوام،لهجه ها و عقاید است؟
اینجانب اعتقاد دارم که سریال هائی از جنس «در حاشیه» توهین به شعور مخاطب و موجبات بد آموزی اخلاقی و نزول سطح کیفی تولیدات فرهنگی داخلی شده و فقط و فقط باعث اتلاف وقت بیننده و پر شدن ذهن مخاطبان از هجو سخیف و مبتذل می گردد.
در این سریال به جای پرداختن به برخی از رفتارهای غلط جامعه پزشکی بیشتر به هجو حرفه پزشکی پرداخته شده و با به تصویر کشیدن یک بیمارستان کذائی به بدترین شکل رفتارهای بد جامعه پزشکی را به تصویر کشیده حال آنکه در قسمت اول این سریال با بتصویر کشیدن بحث زیرمیزی بگیری بعضی از پزشکان شروع بسیار خوبی داشت اما بعد از آن با نشان دادن حرکات سخیف و طنز بی مزه با موضوع راه اندازی بیمارستان حاشیه و جذب بیمار و... سریال «در حاشیه» واقعأ به حاشیه رفت.
البته خوب میدانم که این نوع سریالها طرفداران زیادی داشته و حتی در حال حاضر که بنده در حال نوشتن این مطلب هستم اعضاء خانواده اینجانب با هیجان زیادی در حال تماشای این سریال هستند پس نمی توان به بینندگان خرده گرفت اما می توان مسئولان صدا و سیما را بابت پخش اینگونه سریال ها مورد انتقاد قرارداد...البته اگر گوش شنوائی وجود داشته باشد.
