خیلی دور،خیلی نزدیک

نمی دونم تا حالا اسم مصر رو شنیدید یا نه؟البته منظور من کشور مصر نیست بلکه منطقه نمونه گردشگری مصر یا بهشت کویر گردی ایران هستش...شاید خیلی از شما بدونید مصر کجاست و شاید بعضی از شما حتی به آنجا سفر هم کرده باشید ولی تو این مقاله می خوام برای اونها که نمی دونند مصر کجاست اطلاعات مختصری تو این زمینه بدم و بعد وضعیت درآمد گردشگری اون منطقه را با خونسار مقایسه بکنم تا شما هم به عمق فاجعه پی ببرید.

روستای مصر از توابع شهرستان خور و بیابانک استان اصفهان منطقه ائی کویری در قلب دشت کویر و در مسیر راه کویری نائین به دامغان و در مرز استان سمنان و بصورت جزیره ائی محصور در شوره زارها و رمل ها و تپه های شنی کویر مرکزی ایران می باشد.

قدمت این روستا حدود 100 سال و ملک فردی به نام یوسف از اهالی خور و بیابانک می باشد.فاصله این روستا تا مرکز استان (اصفهان) با احتساب راه های فرعی بیش از 500 کیلومتر می باشد و جمعیت این روستا حدود 183 نفر است.

آب و هوای این روستا بسیار گرم و خشک و میزان بارش این روستا سالانه کمتر از 50 میلی متر(حدود یک ششم بارندگی خوانسار) بوده و آب این روستا شور می باشد. دمای هوا در تابستان به بیش از 50 درجه سانتیگراد رسیده و در اغلب ایام سال هنگام غروب توفان شن در منطقه برپا می شود.

از هر زاویه ائی که به اقلیم مصر نگاه کنیم این منطقه از بد آب و هواترین نقاط کشور شناخته می شود.

بزرگترین شهر نزدیک به مصر خور و بیابانک بوده که خود از دور افتاده ترین شهرهای استان اصفهان و واقع در شمال شرق استان بوده همین فاصله زیاد و بدی آب و هوا باعث محرومیت عمومی این منطقه شده  است.

در گذشته درآمد اهالی این روستا که همه رعیت یوسف خان بودند از راه نگهداری شتر و کاشت خرما و کمی هم کشت گندم و غلات تامین می شد ولی در چند سال اخیر مردم خوش فکر مصر با تبدیل تهدیدات موجود در منطقه نظیر شن های روان،خشکی هوا و شوره زارها و دریاچه های نمکی سیل گردشگران و درآمدهای میلیونی را بسوی این روستا روانه کرده.

مردمان مصر با معرفی آسمان خشک و بی ابر شب آنجا بعنوان بهشت نجوم و رصد آسمان شب، گردشگران مشتاق دیدن کویر و آسمان شب را به روستای خود دعوت کرده و هر ساله هزاران نفر به عشق گذراندن شبی در دل کویر راهی این روستا می شوند.

وجود چاه آب عمیق، سرسبزی منطقه بیابانی و کشت درخت گز و ... جهت جلوگیری از جابجایی شن‌های روان، بلوار به عرض حدود ۵۰ متر داخل روستا، وجود خانه‌های قدیمی و بازسازی آنها جهت اسکان توریست، موتور سواری، شترسواری در کویر و از همه مهمتر وجود نیزارهایی وسیع و سرسبز در فاصله ۵ کیلومتری روستا و وجود تپه‌های شنی در اطراف آن از جمله عواملی هستند که باعث جذب توریست در دل کویر گشته است و حضور توریست‌های خارجی برای دیدن عجایب کویر مرکزی ایران در آن فراوان است بسیاری از منجمان ایرانی و خارجی آسمان صاف و تاریک این مکان را برای برپایی کارگاه‌های رصدی خود انتخاب می‌کنند و همچنین بسیاری از عکاسان از طبیعت کویری آنجا برای عکاسی استفاده می‌نمایند.

روستای مصر در برنامه های سفر اغلب تورهای معتبر ایرانگردی قرار داشته و طبق آمار ارائه شده از سوی شرکت گردشگردی کلوت سالیانه بیش از 10000 نفر گردشگر حرفه ائی ایرانی و خارجی فقط از طریق این شرکت از این روستا بازدید نموده و برای چند روز در آنجا اقامت می کنند.

گردشگری منطقه کاملأ بر مبنای طبیعت گردی و بوم گردی و اقامت در خانه های کاهگلی روستائی استوار بوده و این روستا فاقد هتل های چند ستاره می باشد.

درآمد گردشگری این روستا در یک سال بیش از درآمد گردشگری خوانسار بوده و با توجه به مسافرت گردشگران حرفه ائی خارجی این روستا دارای درآمد ارزی نیز می باشد.

روستای مصر از همه جا و همه چیز واقعأ دور است...تصور کنید از نائین تا مصر حدود 500 کیلومتر رانندگی در کویرهای بی آب علف و سوزان و جاده های صاف و بدون پیچ و خم که گاه تا 100 کیلومتر بصورت یکنواخت امتداد دارد چقدر می تواند عذاب آور باشد ولی با همه این محدودیت ها درآمد گردشگری این روستای 183 نفره به اندازه درآمد گردشگری خوانسار است و در حالیکه خوانسار در برنامه های هیچ تور گردشگری بین المللی نیست،روستای مصر در صدر برنامه های کویرگردی تمام  شرکت های بین المللی فعال در حوزه ایرانگردی می باشد.

فراموش نکنیم که هم خوانسار و هم مصر هر دو تابع استان اصفهان بوده و در حالیکه فاصله خوانسار از مرکز اصفهان کمتر از 200 کیلومتر فاصله داشته و این فاصله از تهران حدود 400 کیلومتر مسیر اتوبان می باشد ولی با این حال تعداد گردشگران مصر بیش از خوانسار است.

فراموش نکنیم که میزان بارندگی خوانسار در بدترین حالت بیش از 6 برابر مصر بوده و دمای هوای خوانسار در گرمترین روز سال نیز بیش از 25 درجه سانتیگراد از مصر خنکتر است و خوانسار دارای آب شیرین و با کیفیت فراوان و فضای سبز منحصر به فرد می باشد.

یادمان نرود که خوانسار چند هتل و مهمانسرا دارد و جمعیت این شهر در حدود 30 هزار نفر می باشد

و در محاصره باتلاق نمکی و تل ماسه و توفانهای شنی نیست و آسمان شب های خوانسار به زلالی آب چشمه سارهایش است.

اگر مصر با کویرهایش می تواند سالیانه میزبان هزاران گردشگر حرفه ائی باشد چرا ما نتوانیم...چرا گردشگران حرفه ائی و خارجی سهم مصر هستند و سهم خوانسار چند خانوار اصفهانی که آخر هفته های تابستان به سرچشمه هجوم می آورند و حتی کبریت و تخمه مصرفی خود را هم از اصفهان به خوانسار می آورند تنها ارمغان ایشان برای خوانسار زباله و آلودگی آب و خاک است و تنها سوغاتی که از خوانسار با خود می برند گل های لاله واژگون و موسیر در معرض انقراض است.

به هر حال این وضعیت گردشگری خوانسار در قیاس با روستای مصر و شهرهای دیگر استان نظیر کاشان و آران و بیدگل و قمصر و... به هیچ عنوان مطلوب نبوده و شایسته این شهر و این امکانات نیست.

لازم به توضیح است فیلم خیلی دور،خیلی نزدیک در این روستا فیلم برداری و ساخته شده است و مکانی شناخته شده برای اهالی سینمای ایران می باشد.