صواب و ثواب

یک قاعده کلی هست که می گه نتیجه عمل صواب ثواب است و مفهوم مخالف این جمله هم آن است که نتیجه عمل ناصواب ثواب نیست...صواب در علم لغت به معنی درست،نیکو و صحیح بوده و عمل صواب یعنی کار درست و نیکو و معنی لغوی ثواب نیز پاداش اخروی نیکو،پس معنی جمله «نتیجه عمل صواب ثواب است» یعنی نتیجه کار صحیح و درست پاداش نیکوی اخروی است،اما همین صواب و ثواب هم درجاتی دارد یعنی عمل نسبتأ صواب ثواب کمتری نسبت به عمل کاملأ صواب داشته و هر چه اثر نیکوی عملی بیشتر باشد ثواب آن هم در نزد خدا بیشتر است...البته شرط اول صواب،نیت نیکوی الهی است و عمل خوب با نیت بد مصداق عینی مکر و ریا بوده و نه تنها ثوابی در پی ندارد بلکه عذاب نیز در پی خواهد داشت.

برای مثال اطعام و افطار دادن به روزه داران عملی صواب است که ثواب در پی دارد ولی اغلب ما برای افطار دادن سفره های رنگین و پر هزینه پهن می کنیم و بعد افراد غنی و صاحب نفوذ و یا فامیل را دعوت می کنیم و در این بین افراد مستمند و فقیر از این سفره کلأ بی بهره می مانند (بگذریم از اسراف ها و حیف و میل نعمت های خدا که موجبات خشم خدا را فراهم می کند)حال آنکه عمل صواب آن است که ما برای مستمندان نیازمند سفره افطار پهن کنیم.

یا مثال دیگر خرج دادن در ماههای محرم و صفر است که معمولأ میلیاردها تومان خرج نهار و شام و تعزیه و اسب و شتر می شود و یا ساختن ده ها حسینیه و مسجد تو هر راسته و کوچه بدون اینکه این حسینیه و مساجد عزادار و نمازگزاری داشته باشه و...

حالا منظور اینجانب از این مقدمه طولانی آن است که برخی از نیکوکاران خوب و محترم شهر ما که در نیت خیر ایشان هیچ شک و شبه ائی وجود ندارد و در تمام زمینه ها منشاء خیرات و برکات فراوان در خونسار بوده اند در بعضی مواقع به نیت کسب ثواب هزینه هائی می نمایند که هر چند ناصواب نیست ولی آنچنان نیز که باید و شاید منشاء اثرات مثبت برای مردمان نیازمند نیست...

در حالیکه برخی مدارس تو روستاهای شهر ما در معرض ویرانی قرار دارند و در حالیکه اغلب مراکز درمانی خونسار فاقد تجهیزات و یا پزشک متخصص است آیا خرج کردن تو جاهای دیگر صحیح است...آیا ثواب نجات جان یک بیمار و یا ساختن آینده یک کودک محروم روستائی از ثواب اطعام اغنیاء کمتر است...آیا ساختن مسجد و حسینیه متعدد و کنارهم از راه اندازی مراکز درمانی و یا مجتمع های آموزشی واجبتر است.

ساختن یک مدرسه روستائی 2 کلاسه هزینه ائی به مراتب کمتر از ساختن حسینیه دارد و پرداخت یک سال حقوق یک پزشک متخصص به مراتب کمتر از هزینه خرج نهار و شام دادن به اغنیاء در دهه اول محرم است و هزینه تجهیز یک درمانگاه بسیار بسیار کمتر از هزینه خرج تعزیه و راه انداختن اسب و شتر...

البته اینجانب علاقه و  ارادت زیادی به ائمه اطهار و علی الخصوص حضرت سیدالشهداء دارم ولی آیا حضرت امام حسین(ع) راضی بوجود این همه محرومیت در بین شیعیان خود می باشند،آیا سیره حضرت امیرالمومنین علی (ع)اطعام اغنیاء و مسجد سازی کنارهم بود؟حضرت علی چاه می کند و نخل می کاشت و وقف محتاجان و فقراء می کرد،آن حضرت بجای اطعام اغنیاء به نیازمندان(آن هم در خفا)کمک می کرد و یتیمان و محتاجان را حمایت می کردند.

خواهش و تقاضای این حقیر از خیرین و نیکوکاران عزیز خوانسار آن است که همانند گذشته با همت بلند خود زمینه رفع محرومیت از خوانسار را فراهم آورده و با ساختن مدرسه و کتابخانه ها و تجهیز مدارس روستائی به امکانات آموزشی و همچنین ساخت و تجهیز بیمارستان ها و جذب پزشکان متخصص در مراکز درمانی خوانسار گوشه ائی از دردهای این مردم مظلوم را التیام دهند. 

 

خرس خونسار

این حقیر آخرش نفهمیدم قضیه این خرس خونسار چیه؟

بعضی ها از بیخ و بن منکر وجود خرس تو خونسار قدیم هستند و بعضی ها هم برعکس نه تنها وجود خرس تو کوههای خونسار رو قبول دارند بلکه کلی خاطره مشترک هم با این حیوان دوست داشتنی دارند.البته من کلی تحقیق کردم و متوجه شدم علی الظاهر تا همین چند سال پیش تو ارتفاعات غرب و جنوب خونسار خرس ایرانی مشاهده می شده و از آنجا که وجود خرس بعنوان حیوان بومی مناطق زاگرس و البرز کاملأ تائید شده است به همین خاطر می شه حدس زد خونسار هم خرس داشته.

حالا جدا از همه این حرف ها چه وجود خرس خونسار رو قبول داشته باشیم و چه قبول نداشته باشیم خرس سمبل شهر خونسار شده و همه خونسار  رو با خرس و عسل و چشمه  می شناسند،پس از همین جا پیشنهاد می کنم اداره محیط زیست با همکاری منابع طبیعی خونسار چند هکتار زمین تو اطراف سد یا گلستان کوه رو  جهت احیاء نسل خرس خونسار فنس کشی و محافظت بکنند و چند جفت خرس زاگرسی سالم رو جهت نگهداری به این پایگاه حفاظت شده حیات وحش منتقل کنند تا هم سمبل خونسار احیاء بشه و خونسار بدون خرس نمونه و هم یه جاذبه گردشگری تو شهرستان ایجاد بشه و از همه مهمتر تو محیط محافظت شده فضای مناسبی جهت احیاء گیاهان بومی خونسار مثل لاله واژگون و موسیر و گز انگبین بوجود بیاد.

تکرار مکررات

 

امروز تو سایت خوانسار نیوز یک ویدئو  تحت عنوان « مستند کوتاه دیدنی دو مدرسه محروم روستائی خوانسار»در رابطه با وضعیت دو مدرسه محروم روستائی در حسن آباد و حاجی آباد  دیدم که کلی من رو ناراحت کرد...تو مملکتی که سرشار از نفت و گاز و منابع معدنی و ثروت های خدادادی هست آیا باید ما شاهد مدارسی باشیم که حتی راه رفتن زیر سقف های فرسودشون خطرناکه،آیا این وضعیت شایسته و سزاوار مملکت اسلامی ایرانه؟

پشتم گرمه...!!!

احتمالأ شما هم تیزر تبلیغاتی معروف شرکت ایران رادیاتور با ترجیع بند «...پشتم گرمه،اگه سرحالم،اگه شادم...» رو تو تلویزیون دیدید،اما تو عالم واقع هم برخی از مسئولان محترم مثل نوه عمو یادگار پشتشون به یه جاهائی گرمه و بواسطه همین پشت گرمی اصلأ و ابدأ خودشون را ملزم به پاسخگوئی به مردم و شهروندها نمی دونند.

شهروند پرسشگر و مسئول پاسخگو

دوست خوب و عزیزم جناب آقای مهندس کامران میرمحمدی در وبلاگ خوانسار شهر من مطلب خوب و جالبی رو تحت عنوان شهروند پرسشگر و مسئول پاسخگو منتشر کردند که از همه دوستان دعوت می کنم این مطلب را مطالعه کنند.

البته امیدوارم مسئولان محترم شهرستان حداقل این بار این صدای رسای یک شهروند خوانساری را بشنوند و پاسخ قانع کننده ائی به  پرسش های مطرح شده در وبلاگ «خوانسار شهر من» بدهند.

ملت متحد

یکی از دوستام که چند وقت پیش سفری به کشور آلمان داشت یه ماجرای عبرت آموز برام تعریف کرد که حسابی من رو بفکر برد.

این دوست تعریف می کرد که تو آلمان تصمیم می گیره به یکی از بستگانش یه سری بزنه و طبق عادت ما ایرانی ها که موقع مهمانی رفتن عادت داریم دست خالی نباشیم و یه هدیه برای میزبان ببریم این دوست ما هم جهت تهیه یه هدیه به فروشگاه رفت.

این دوست می گفت تو فروشگاه دید سیب سرخ درجه یک کیلوئی 10 یورو و با تخفیف 20 درصدی به قیمت 8 یورو بفروش می رسه و این دوست من هم خوشحال از این خرید و تخفیف خوب فورأ 2 کیلو سیب برمی داره و میره سر صندوق،مسئول صندوق حین محاسبه پول  با تند خوئی زیر لب کلی غر غر می کنه و علی الظاهر یه فحش هم نثار این دوست ما می کنه،دم در فروشگاه هم مسئول کنترل به همین نحو برخورد می کنه و تو خیابون هم هر کس این دوست ما رو می بینه همین جور رفتار می کنه...

دوست من می گفت که کلی از این حرکت آلمانی ها کلافه شدم...اولش فکر کردم آلمانی ها نژاد پرست هستند و با خارجی ها و رنگین پوست ها اینجور برخورد می کنند ولی وقتی دیدم حتی سیاه پوست ها همین جور رفتار می کنند فهمیدم یه جای کار می لنگه...

وقتی این دوست به منزل فامیلش می رسه فامیلش با دیدن سیب تو دستش کلی به این رفیق ما توپید که این چه کاریه تو کردی...؟؟؟و بعد توضیح داد که قیمت سیب تو چند هفته گذشته از 5 یورو به 10 یورو افزایش یافته و اتحادیه های حمایت از حقوق مصرف کنندگان تو آلمان تصمیم به تحریم خرید سیب گرفتند و همین باعث شده فروشندگان تو اولین گام حدود 20 درصد از قیمت کم بکنند و این تحریم تا زمان رسیدن قیمت به 5 یورو ادامه خواهد داشت لذا  این کار رفیق ما یه جوری مقابله با تحریم محسوب شده و علت ناراحتی مردم از این سیب خریدن رفیق ما همین بوده.

حالا این کار آلمانی ها را با حرکات خود ما در مواجهه با گرانی کالاها مقایسه بکنید که تا می شنویم یه کالا قراره گرون بشه همه هجوم می بریم برای خرید آن کالا...مثلأ اگه قرار بشه شکر 10 درصد گرون بشه ما که تا دیروز اصلأ فکر خرید شکر نبودیم هجوم می بریم فروشگاه و به جای خرید یک کیلو شکر 20 کیلو شکر می خریم و همین هجوم ما تقاضای کاذب ایجاد می کنه وبا توجه به ثابت بودن مقدار عرضه، مکانیزم بازار باعث افزایش قیمت به بیش از 10 درصد و تثبیت گرونی می شه.

ملت آلمان برخلاف ما تو مدیریت عرضه و تقاضا متحد هستند و خوب می دونند چطوری با افزایش بی رویه و بی دلیل قیمت ها مقابله کنند ولی ما با عملکرد اشتباه خودمون باعث گرونی هر چه بیشتر کالاها می شیم.

برای مثال حالا که مرغ به بهانه شب عید گرون شده خیلی از ما بجای تحریم موقت این کالای فساد پذیر دنبال احتکار مرغ هستیم و یا حالا که تخمه ژاپنی از کیلوئی 10 هزار تومان یه دفعه شده کیلوئی 35 هزار تومان بعضی ها بجای تحریم و نخوردن دنبال خرید هرچه بیشتر این کالای غیر ضروری هستند تا بساط آجیل شب عیدشون  پر و پیمون و رنگین بشه.

شاید حالا متوجه برخی تفاوت های ما با آلمانی ها شده باشید،تفاوت هائی که از آلمان ویران شده بعد جنگ جهانی یه ابرقدرت اقتصادی ساخته و از ما با داشتن این همه منابع و معادن و نیروی متخصص یه کشور جهان سومی.

دو صد گفته چون نیم کردار نیست

دیروز تو اتوبوس بی آر تی یه پیرمرد با چشم پانسمان شده نشست کنارم و از من مسیر رفتن به ترمینال جنوب رو پرسید و من هم به اون بنده خدا آدرس دادم و همین باعث شد سر صحبت بین ما باز بشه...پیرمرد گفت اهل اندیمشک استان خوزستانه و کشاورز و بعد گفت برای عمل جراحی چشمش که عارضه ناخنک داشته آمده تهران و یک هفته است تو این شهر غریب اسیر دکتر و بیمارستانه و حالا که چشمش عمل شده می خواد برگرده اندیمشک...

اون بنده خدا می گفت همان گوجه فرنگی که تو تهران کیلوئی 1200 تومانه تو اندیمشک سر زمین از کشاورز کیلوئی 150 تومان می خرند و خیار بوته ائی اندیمشک سر زمین کیلوئی 100 تومان...وقتی ازش پرسیدم تو اندیمشک چرا چشمت رو عمل نکردی جواب داد که اندیمشک نه دستگاهش هست و نه دکترش و وقتی پرسیدم چرا تو اهواز یا خرم آباد که مرکز استان هستند عمل نکردی جواب داد که اونجا هم دستگاهش نیست و...خلاصه ظاهرأ این امکانات فقط و فقط تو تهران پیدا میشه و بس.

روز درختکاری

فردا 15 اسفند مصادف با آغازین روز هفته درختکاری است و به همین مناسبت بچه های خوب جمعیت همیاران محیط زیست خوانسار برنامه ائی تدارک دیدند که اینجانب از همین جا (تهران) به همه این دوستان خدا قوت گفته و تمامی همشهریان عزیز را به شرکت تو این مراسم دعوت می کنم.

به امید خوانساری سبز سبز سبز

غار چاهی یا چاه غاری؟

تو اخبار آمده بود که دومین غار چاهی کشور تو تیدجون خودمون پیدا شده،البته از آنجا که بنده هیچ تصور ذهنی از این پدیده ندارم و دقیقأ نمی دونم این چیزی که پیدا شده یک غار است که انتهاش چاهه یا یک چاهه که انتهاش غاره و یا شاید هیچ کدام؟؟ به همین خاطر در موردش اظهار نظر نمی کنم ولی امیدوارم اولأ مسئولان محترم گردشگری شهرستان با ساماندهی مناسب این پدیده امکان بازدید غار نوردهای دنیا را از این غار فراهم کرده و ثانیأ با محافظت صحیح از این غار چاهی مراقب باشند که این مکان پاتوق معتادها و یا محل انباشت زباله نشه...

همچنین اگه امکانپذیره یه چهارتا عکس و فیلم از تو این غار تهیه کنند تا یه وقت آدم های کنجکاوی مثل من هوس رفتن تو این چاه 191 متری به سرشون نزنه!!! 

خیلی دور،خیلی نزدیک

نمی دونم تا حالا اسم مصر رو شنیدید یا نه؟البته منظور من کشور مصر نیست بلکه منطقه نمونه گردشگری مصر یا بهشت کویر گردی ایران هستش...شاید خیلی از شما بدونید مصر کجاست و شاید بعضی از شما حتی به آنجا سفر هم کرده باشید ولی تو این مقاله می خوام برای اونها که نمی دونند مصر کجاست اطلاعات مختصری تو این زمینه بدم و بعد وضعیت درآمد گردشگری اون منطقه را با خونسار مقایسه بکنم تا شما هم به عمق فاجعه پی ببرید.